We leerden Mark kennen als leer-kracht. Bij anderen de kracht helpen vrijmaken om te leren. Als bij Fritz Perls: ‘Learning is discovering that something is possible’.

Mark hielp mensen de sleutel te vinden voor een levensdeur die ze op slot hadden gedaan.

Hij werkte daarbij op een niveau voorbij de empathie. Zijn empatisch begrijpen was aangrijpend. Bijna onbegrijpelijk.

Zeer snel werd Mark een dierbare vriend.

Dan leerden we Philip kennen. De verbinding tussen ons vier was snel en diep. Verhalen delen en plezier maken als koppels die elkaar al jaren kennen.

Philip en Mark waren dan ook bij de eersten waarmee Sonja deelde dat ze voor een zware uitdaging stond.

Hun antwoord? “We springen op het vliegtuig”

Drie dagen later liepen we samen door ‘the chocolate nation’, in Antwerpen. Philip stuiterde kinderlijk van de ene ontdekking naar de andere. Wij drie genoten van hem. De volgende gesprekken gingen afwisselend over chocolade, het leven en onze vroegste levensbepalende verhalen. Onze verbinding was uniek en vanzelfsprekend. We maakten plannen voor een gezamenlijke toekomst.

Mark en Philip zitten aan de ontbijttafel. Het is een mooie dag. En dan.

Mark’s dood is niet onder woorden te brengen. Hij was een van die mensen die er altijd zouden zijn. Het verdriet van Philip is hartverscheurend.

Eric Berne zei ooit:”A living euhumerus never dies”.

Mark, samen met Philip en vele anderen gaan we op een andere manier voor jou zorgen.

We houden van je

Sonja en Mil

We got to know Mark as a learning force. Helping release in others the power to learn. As in Fritz Perls’: “Learning is discovering that something is possible.”


Mark helped people find the key to a life door they had locked.


In doing so, he worked on a level beyond empathy. His empathic understanding was gripping. Almost incomprehensible. 



Very quickly Mark became a dear friend.



Then we got to know Philip. The connection between the four of us was fast and deep. Sharing stories and having fun as couples who had known each other for years.



So Philip and Mark were among the first with whom Sonja shared that she was facing a tough challenge.


Their response? “We're jumping on a plane.”



Three days later we were walking together through “the chocolate nation,” in Antwerp. Philip bounced childishly from one discovery to the next. The three of us were enjoying him. Subsequent conversations alternated between chocolate, life and our earliest life-defining stories. Our connection was unique and natural. We made plans for a future together.



Mark and Philip are sitting at the breakfast table. It's a beautiful day. And then.



Mark's death cannot be put into words. He was one of those people who would always be there. Philip's grief is heartbreaking.


Eric Berne once said, “A living euhumerus never dies.”

Mark, along with Philip and many others, we are going to take care of you in a different way.



We love you



Sonja and Mil